Ο Ψαρής, το γκρίζο άλογο, ησυχία δε βρίσκει από τις ενοχλητικές αλογόμυγες. Το ίδιο κι ο Ντορής, το κόκκινο άλογο. Κουνούν την ουρά τους για να τις διώξουν! Αυτές όμως… εκεί!
«Είναι τόσο πολλές, που πρέπει να έχει κανείς δυο ουρές» αναστενάζει ο Ντορής. «Μα πού να βρούμε δυο ουρές;» σκέφτεται μετά. «Εύκολο!» λέει ο Ψαρής. «Μου έδωσες ιδέα!» και καταστρώνει σχέδιο στο πι και φι.
Τι ωραία που είναι τώρα χωρίς τις αλογόμυγες να τους τσιμπάνε! Μα πώς κατάφεραν να τις κρατήσουν μακριά τους;
«Οι δυο ουρές» είναι διασκευή μιας ιστορίας που κάποτε έλεγε η γιαγιά.
Για να εξασφαλίσουν τα παιδιά υγιή κοινωνική ζωή θεμελιωμένη σε αποτελεσματικές σχέσεις, πρέπει να καλλιεργήσουν την ενσυναίσθηση, την ικανότητα δηλαδή να μπαίνουν στη θέση των άλλων, να κατανοούν και να αισθάνονται πράγματα με τον ίδιο τρόπο που τα βιώνει ένα άλλο άτομο. Την ανάγκη αυτή αναλαμβάνουν να καλύψουν τα εικονογραφημένα βιβλία της σειράς αυτής, που προάγουν τη συναισθηματική νοημοσύνη. Με την προτεινόμενη για γονείς και εκπαιδευτικούς προσέγγιση επιχειρούν να μυήσουν τα παιδιά στο να βλέπουν τον κόσμο με τα μάτια του άλλου, αφού μάθουν πρώτα να αναγνωρίζουν και να διαχειρίζονται τα δικά τους συναισθήματα.
«Είναι τόσο πολλές, που πρέπει να έχει κανείς δυο ουρές» αναστενάζει ο Ντορής. «Μα πού να βρούμε δυο ουρές;» σκέφτεται μετά. «Εύκολο!» λέει ο Ψαρής. «Μου έδωσες ιδέα!» και καταστρώνει σχέδιο στο πι και φι.
Τι ωραία που είναι τώρα χωρίς τις αλογόμυγες να τους τσιμπάνε! Μα πώς κατάφεραν να τις κρατήσουν μακριά τους;
«Οι δυο ουρές» είναι διασκευή μιας ιστορίας που κάποτε έλεγε η γιαγιά.
Για να εξασφαλίσουν τα παιδιά υγιή κοινωνική ζωή θεμελιωμένη σε αποτελεσματικές σχέσεις, πρέπει να καλλιεργήσουν την ενσυναίσθηση, την ικανότητα δηλαδή να μπαίνουν στη θέση των άλλων, να κατανοούν και να αισθάνονται πράγματα με τον ίδιο τρόπο που τα βιώνει ένα άλλο άτομο. Την ανάγκη αυτή αναλαμβάνουν να καλύψουν τα εικονογραφημένα βιβλία της σειράς αυτής, που προάγουν τη συναισθηματική νοημοσύνη. Με την προτεινόμενη για γονείς και εκπαιδευτικούς προσέγγιση επιχειρούν να μυήσουν τα παιδιά στο να βλέπουν τον κόσμο με τα μάτια του άλλου, αφού μάθουν πρώτα να αναγνωρίζουν και να διαχειρίζονται τα δικά τους συναισθήματα.